Filmy są podobne do Zły dotyk: Chłopiec A (2007), Uśpieni (1996), Maly smutny chlopiec (1997), Polowanie (2012), Własne tempo - trzy portrety (2002), Odmienne stany moralnosci (2003), Na zawsze moja dziewczyna (2018), Małe dzieci (2006), Zabić wspomnienia (2007), Blizny przeszłości (1996) Wieczorek zapoznawczy Zły dotyk boli 690 views, 26 likes, 10 loves, 4 comments, 5 shares, Facebook Watch Videos from Pomagamy kotom by znalazły dom .: Wieczorek zapoznawczy Zły dotyk boli całe życie ,więc trzeba to zrobić należycie. Ten młody nauczyciel już nigdy nie będzie uczył dzieci. Sąd zakazał mu dożywotnio wykonywania zawodu i skazał na dwa lata pozbawienia wolności, w zawi Przysięgałam na Biblię, że będę milczeć [CYKL ZŁY DOTYK W KOŚCIELE] Duży Format 11.02.2019, 06:00 Anita Dmitruczuk Barbie online. Mission: Impossible - Dead Reckoning - Part One online. Mężczyzna imieniem Ove online. Fair Play online. Zły dotyk (2004) - Dwóch nastoletnich chłopców usiłuje uporać się z przeżytą w dzieciństwie traumą. Film jest tak chory psychicznie że aż śmieszny. Kilka razy uśmiałem się na tym filmie jak na dobrej komedii i dlatego film mi się spodobał. Nie patrzyłem na niego jak na dramat tylko jak na komedię i Boli strasznie - Netkobiety.pl 1 Temat przez rozterka1122 2016-11-13 18:46:45. rozterka1122; Zły dotyk boli przez całe życie. Zły dotyk – Niemieckie filmy z 1916 roku w reżyserii Alyson Silvana. Dochód: 587 625 906 USD Język: irlandzki‎ Scenografia: Jaevon Sakura Muzyka: Clarence Anzila Scenariusz: Zarine Reina Kostiumy: Feriel Virgen Zdjęcia: Ionatan Kaleb Budżet: 082 313 009 USD Kraj produkcji: Mikronezja Wydaniach: 23 listopad 1927 Wielu rodziców nie podejmuje w ogóle tego tematu. Zazwyczaj myślą, że to nigdy nie będzie w ogóle potrzebne. Są też tacy, którzy w ogóle nie wiedzą, jak zacząć o tym rozmowy. Tutaj często pojawia się wstyd, nieśmiałość. Efektem tego może być skrzywdzone dziecko: z wieloma traumami, z brakiem akceptacji samego siebie, z lękiem. Bo zły Zły dotyk boli przez całe życie. Do obejrzenia "Złego dotyku" zachęciła mnie przede wszystkim obecność Josepha Gordona-Levitta w obsadzie. Po seansie mogę stwierdzić, że nie jest to jedyny powód, dla którego warto się z tym filmem zapoznać. U7Je0X5. Życie w Hogwarcie zawsze wydawało się Selene cudowne i pełne niespodzianek. Jednak te święta zupełnie nie przypadły jej do gustu. Ogólnie nie przepadała za Gwiazdką. Wolała Halloween. A podczas tych świąt albo wałęsała się po szkole, albo nudziła się w dormitorium. Życie bez Kareen zdawało się być jeszcze bardziej męczące. Kilka razy natknęła się na korytarzu na Selwyna, ale nie zamierzała prowadzić konwersacji z takim palantem. Czasem zastanawiała się, czy potrafi on w ogóle czytać. Do Bożego Narodzenia zostało jeszcze dwa dni. Selene nie miała pojęcia, co będzie przez ten czas robić. Przeczytała już chyba wszystkie książki w bibliotece. Obiecała sobie, że podczas przerwy świątecznej weźmie się porządnie do nauki, by poprawić niektóre oceny. Tak więc, zaraz po kolacji poszła prosto do dormitorium. Nikogo na korytarzach nie spotkała. Cóż. W zamku na święta pozostało nie więcej jak kilkunastu uczniów. Gdy Selene weszła do salonu, na pierwszy rzut oka nikogo nie zauważyła. Dopiero gdy przeszła przez pokój, usłyszała za sobą kroki. Owa osoba nie skradała się. Nie zależało jej na tym, że Elin ją zobaczy. Ową istotą okazał się Eryk Selwyn. Na opalonej twarzy błąkał mu się triumfalny uśmiech. Selene skrzyżowała ręce na piersiach. - Czy ty mnie śledzisz? – spytała. - Może i tak – odrzekł Eryk. – A może i nie. Ta odpowiedź wydała się Selene zuchwała, jakby Selwy nie wiedział, z kim rozmawia. - Nie mam dla ciebie czasu – prychnęła Elin. – Chciałeś coś jeszcze? Eryk nie odpowiedział, tylko zbliżył się do niej, najwyraźniej chcąc ją pocałować. Selene nie przestraszyła się, lecz wpadła w taki gniew, że odepchnęła od sienie Ślizgona, aż ten zachwiał się i o mało nie przewrócił się na stolik. - Czego ty ode mnie chcesz? – wysyczała Selene, która wyczuła już zagrożenie. Mimo to nie chciała ryzykować, rzucając na Selwyna jakąś klątwę. - Chcę przespać się z tobą – odparł, a widząc jej zaskoczoną i zniesmaczoną minę, dodał: - Wiem, że nie lubisz owijania w bawełnę. Selene parsknęła śmiechem. - I co, myślisz, że na taki tekst od razu spełnię twoją zachciankę? – zadrwiła. – Wybacz, ale ta propozycja jest obrzydliwa. Odwróciła się w stronę sypialni dziewczyn, ale Eryk chwycił ją za nadgarstek. Selene zamarła na moment w bezruchu. Serce zaczęło tłuc się jej o żebra. Selwyn patrzył spokojnie w jej oczy, podobnie jak Malfoy niecałe trzy dni temu, tuż przed wyjazdem do domu. - Puść – zażądała Selene oschłym głosem. - Malfoya tu nie ma, nie musisz już udawać jego dziewczyny – rzekł. - Jestem dziewczyną Harry’ego Pottera – odparła chłodno. – Więc pomyśl, co zrobi, jeśli się przypadkiem dowie, jak mnie traktujesz. Selwyn uśmiechnął się głupkowato, nadal ściskając jej nadgarstek. - Co mi zrobi? Zbije mnie? – zakpił. - Nie – powiedziała Selene. – Ale dobrze zna Dumbledore’a… Co on by na to powiedział? A co rzekłby na to Czarny Pan? - Jego nie obchodzą nasze sprawy – odrzekł wymijająco Eryk. W niczym nie przypominał Dracona. Miał brązowe, krótko ostrzyżone włosy, piwne oczy i pewny siebie, a nawet groźny wyraz twarzy. - Jeśli mnie nie puścisz, miotnę w ciebie zaklęciem – warknęła Selene, wyciągając różdżkę, jednak Eryk natychmiast wytrącił ją jej z ręki. Zbliżył się do niej, a jego usta zaczęły zachłannie penetrować każdy kawałek jej karku. Nie przyniosło to jej przyjemności, wręcz przeciwnie, Selene wzdrygnęła się z obrzydzenia. Po raz drugi odepchnęła go od siebie, ale Selwyn chwycił ją jedną ręką za nadgarstki. Dłonie miał duże i silne, więc nie miał problemu z przytrzymaniem szamoczącej się Seleny. - Odwal się ode mnie – zażądała, usiłując kopnąć w goleń agresywnego syna Śmierciożercy. - Chodź, będzie fajnie – wyszeptał jej do ucha Eryk. Nie dbał o to, czy ciągnie ją za włosy, czy za ręce. Zawlókł ją do jednej sypialni chłopców, choć Selene broniła się dzielnie. W końcu cisnął ją na łóżko i zdjął spodnie. Elin od razu rzuciła się w stronę różdżki, którą dostrzegła leżącą na nocnej szafce. Eryk jednak strącił ją na podłogę i odrzucił kopniakiem. - Lubisz się tak bawić, kochanie? – spytał. Selene chciała skoczyć za różdżką, leżącą teraz pod drzwiami, ale Selwyn przygniótł ją własnym ciężarem i rozdarł jej szatę, jak uprzednio Malfoy. Selene sparaliżował strach. Chciała jakoś go z siebie zepchnąć, ale był zbyt wielki i ciężki jak na jej wątłe siły. Uderzyła go pięścią w twarz, lecz jej drobne, artystyczne dłonie nie mogły spowodować większych szkód na policzku Eryka. Ten zdarł z niej resztę szaty i chwycił ją za nadgarstki, by łatwiej mógł pozbyć się z niej bielizny. Selene wiedziała, że nie ma już najmniejszych szans. Nie mogła jednak krzyczeć. Nie poniżyłaby się tak bardzo przed nim. Selwyn wdzierał się w jej ciało i duszę, sprawiając przy tym okropny ból, jakiego jeszcze w życiu nie doświadczyła. Nie czuła się tak, gdy kochała się z Draconem. Teraz bolała ją każda cząsteczka ciała, czuła do siebie obrzydzenie. Nie mogła sobie wybaczyć, że Eryk wytrącił jej różdżkę z ręki. Przyniosła wstyd Czarnemu Panu, ojcu i samej sobie. Ból potęgował się z każdą sekundą, a on wcale nie zamierzał przestać brutalnie ocierać się o nią. Czy docierało do niego, że właśnie gwałcił tą dziwną, uroczą istotę, która skrycie mu się podobała? Raczej tak. To nakręcało go jeszcze bardziej. - Pożałujesz tego! – jęknęła Selene, szamocząc się z taką pasją, że Eryk miał trudności z utrzymaniem jej pod sobą. Zaśmiał się tylko na jej słowa. Selene zaczęła się zastanawiać, co ona mu takiego zrobiła. W głowie szalały jej setki pytań i pretensji do Selwyna. W uszach huczało jedno pytanie. Co mu zawiniła ta oddana do reszty swemu panu, kochająca książki dziewczyna? Nagle, po długiej chwili, wszystko ustało. Eryk padł obok niej na wznak, dysząc ciężko. Selene zerwała się z łóżka i ubrała w pośpiechu porozrywaną szatę, po czym wybiegła z pokoju, nie oglądając się za siebie. Wpadła do swojej sypialni i rzuciła się na łóżko. Nie dała rady zasnąć. Nawet się nie przebrała. Płakała całą noc. Ta Selene, która nigdy nie płakała… * Ostatnie, czego chciała, to zostać wezwana przez Czarnego Pana. Jednak los robi zwykle to, czego akurat najmniej pragniemy. Tak więc, pieczenie na lewym przedramieniu poczuła podczas śniadania. Właściwie, to Elin nie opuściła sypialni do chwili wezwania. Już dawno przestała płakać. Gdy poczuła znajomy ból, bez słowa wstała, opuściła zamek i teleportowała się. Weszła do domu Malfoyów. Po drodze do salonu nikogo nie spotkała. Zapukała i pchnęła drzwi. Czarny Pan odwrócił się. Od dawna wiedział, co się stało, chciał jednak dać jej czas na oswojenie się z tym. - Chciałem z tobą pomówić… - zaczął, przyglądając się dokładniej swojej młodej słudze. Selene pokręciła przecząco głową, unikając spojrzenia Czarnego Pana, który zapytał cicho: - Czy twoje zachowanie ma związek z mężczyzną? Tym razem pokiwała tylko głową. - Ach, Selene – ciągnął Voldemort. – Czyż nie jestem dla ciebie najbliższą osobą na świecie? - Jesteś, panie – odpowiedziała monotonnym, martwym głosem. - Więc dlaczego… - Zgwałcił mnie! – przerwała mu Selene. – Chciałeś usłyszeć to ode mnie, mimo że od dawna to wiesz, tak?! Ukryła twarz w dłoniach i wybuchnęła płaczem. Voldemort bez słowa podszedł do niej i przytulił ją. Jego zwycięstwo nad mugolami i szlamami nie zależało bynajmniej od córki Snape’a, ale Selene była kluczem do kopalni wiedzy. Jeśli po tym, co się stało, zamknie się w sobie, to Potter z nią zerwie, a wtedy nie będzie chciał też odpowiadać na jej pytania, dotyczące Zakonu… - Powiedz, kto to zrobił – powiedział uspokajającym tonem, gładząc jej włosy. – Powiedz. Złapiemy go i zamordujemy. We wtorek, może być? - Eryk Selwyn – odparła Selene. Nie chciała już mieć z tym człowiekiem nic wspólnego. - Syn Śmierciożercy – mruknął Voldemort. – Kto by się spodziewał… Nie musisz się już martwić. Za chwilę będzie tu twój ojciec. - Nie! – zawołała Selene. – Jeśli on się dowie… - Przybędzie tu z Selwynem – przerwał jej. Voldemort nie kłamał. Snape przybył pół godziny później, prowadząc młodego Selwyna, którego całe to zamieszanie najwyraźniej nudziło. Czarny Pan wstał z krzesła, wskazał Severusowi miejsce i przemówił spokojnym, lecz budzącym grozę głosem: - Eryk Selwyn. Cóż za romantyczne imię… Wyciągnął rękę i jej gestem przywołał Selenę, którą objął ramieniem. Sięgała mu ledwo do piersi, ale teraz skuliła się tak, że wyglądała na jeszcze niższą, niż była w rzeczywistości. - Poznajesz mojego gościa, Eryku? – zapytał Voldemort jadowitym tonem, gładząc Selene po włosach, jakby była jego salonowym pieskiem. Eryk podrapał się głupkowato po głowie. - To ta od Snape’a – odpowiedział najbardziej pokornym tonem, na jaki go było stać. – Selene, czy jak jej tam było… Czarny Pan pokiwał głową, wyciągając powoli różdżkę z kieszeni. Młody Selwyn zerknął na nią z ukosu, ale Lord zaczął się nią tylko bawić. - Nie martw się – przemówił do niego. – Naturalnie, poczekamy na twojego ojca. Nie może go to ominąć. Tu do rozmowy wtrącił się nagle Snape: - Czy mógłbyś mi, panie, wyjaśnić, o co tu… - W swoim czasie, Severusie – przerwał mu Voldemort. Ojciec Eryka przybył w kilka minut po wezwaniu. Był niewyspany, spod szaty Śmierciożercy wyzierała mu piżama w paski. Najwyraźniej odsypiał nocną służbę. Mętnymi oczami ocenił sytuację. Kiedy jego wzrok padł na syna, potarł nieogolony podbródek i spytał: - Chciałeś mnie widzieć, panie? I co tu robi Eryk? - Może on sam ci to wyjaśni? – zaproponował Voldemort. – Tak, niech opowie ci, jak zabawił się kosztem Selene? Eryk przewrócił pretensjonalnie oczami. Najwidoczniej nie zdawał sobie sprawy z grożącego mu niebezpieczeństwa. - Przespałem się z nią, wielkie rzeczy – prychnął. – Ale sama się prosiła. - Ty obrzydliwy kłamco! – zawołała Selene. – Zmusiłeś mnie do tego! - Nie wiem, o czym ona mówi – oświadczył Eryk, wkładając ręce do kieszeni. - Jesteś podłym gwałcicielem i jeszcze chcesz uniknąć kary! – krzyknęła Elin. Snape przyglądał się ze zgorszeniem swojemu podopiecznemu. Nie mógł uwierzyć w słowa swojej córki. Ufał jej, był pewien, że ta nigdy by go nie okłamała. Zerknął na swojego pana. Ten wyglądał, jakby się tym wszystkim bawił. Pozwalał się kłócić Selene i Erykowi. Ten drugi już zaczął tracić równowagę i cierpliwość, bo ze złości wyszarpnął różdżkę. Voldemort wytrącił mu ją z ręki. - Tylko bez zbędnych emocji, dobrze? – wysyczał. Teraz do akcji wkroczył dorosły Selwyn. - Nadal nieba rdzo rozumiem… - zaczął. - O wszystkim za chwilę porozmawiamy – rzekł Voldemort i zwrócił się do Selene. – Wyjdź, proszę. Resztę świąt spędzisz tutaj. Narcyza wszystko ci objaśni. Elin otworzyła usta, żeby zaprotestować, ale rozmyśliła się i opuściła salon. Jak Czarny Pan mówił, Narcyza czekała na nią w holu. Bez słowa zaprowadziła ją do jakiegoś pokoju. - Tu będziesz spała – wyjaśniła tylko. – Jakbyś była głodna, to kuchnia jest na parterze. I wyszła, pozostawiając ją, stojącą po środku sypialni. Selene zdjęła z siebie już drugą porozrywaną szatę i ubrała nową, którą wygrzebała z własnego kufra. Ktoś musiał przetransportować tutaj jej rzeczy. Usiadła na brzegu łóżka i wpatrzyła się tępo w podłogę. * W tym samym czasie Selwyn całkowicie stracił nerwy. Zaczął krążyć po pokoju, myśląc gorączkowo. Chciał jakoś ratować syna, jednak w głębi serca wiedział, że zasłużył on na karę. - Jak więc wyjaśnisz jej porwaną szatę? – zapytał Snape. Był wściekły, że ten problem dotyczy również jego. Taka hańba go spotkała, a teraz musiał jeszcze to wyjaśniać, mimo że dopiero dowiedział się o całej sprawie. - Nic jej nie zrobiłem – odparł Eryk. Voldemort, który dotąd nie uczestniczył w całym posiedzeniu, wyszedł z ciemnego kąta i powiedział: - Od początku wiem, że kłamiesz. Przez Lordem Voldemortem nic się nie ukryje. Crucio! Eryk padł na wspaniały dywan i zaczął wrzeszczeć, jakby go obdzierano ze skóry. Chwilę później zaklęcie ustało, a młody Selwyn umilkł, dysząc ciężko. - Nadal uparcie twierdzisz, że jesteś niewinny? – zapytał Czarny Pan. - Ona… ona sama się prosiła… - wydyszał. – Ubierała się jak dziwka… - Nie waż się obrażać mojej córki! – ryknął Snape, zrywając się z miejsca. - Tylko spokojnie, Severusie – powiedział Voldemort. – A teraz wstań, Eryku, i opowiedz nam wszystko, chyba że chcesz ponieść śmierć trochę szybciej, niż planuję. Selwyn wstał. Nogi drżały mu okropnie. Nie przypominał już tego samego pewnego siebie chojraka. Zaczął drżącym głosem opowiadać, co zaszło poprzedniego wieczora. ~*~ Już więcej nie zdążyłam nic napisać, bo jest późny wieczór. Mam nadzieję, że się podobało. I wybaczcie, że dawno nic się nie ukazywało, ale wiecie, koniec roku, te poprawki… Nie wiem, w co ręce włożyć. Dedykacja dla carmen37 :* Więcej wierszy na temat: Życie « poprzedni następny » Ania była młoda... Dopiero 12 lat miała! Dziewczynka się nie spodziewała, jakiego człowieka na czacie poznała... Podłączył się do niej Wojtek, pisał, że też ma 12 lat... Ona była szczęśliwa, że tak dobrze rozumie jej świat. Bardzo często ze sobą rozmawiali, aż w końcu stwierdzili, że się w sobie zakochali! Pewnego dnia Wojtek zaproponoał spotkanie... Napisał dosłownie tak: "Spotkajmy się kochanie...!" Ona bez zastanowienia zgodziła się na to! Nie wiedziała, że równie dobrze, mogłaby do niego mówić... "tato"... Umówili się na stacji o 5 po południu, straszny mróz panował, bo było to w grudniu. Żeby ją rozpoznał, róże trzymać miała, według niej to był dobry pomysł, więc nie protestowała... Gdy w końcu nadszedł dzień spotkania, ogarnęła ją radość nie do opisania! On również się cieszył... Lecz z czego innego... Gdybym była Bogiem, nie darowałabym mu tego!!! Gdy Ania stała na stacji, podszedł do niej starszy pan... Lecz ona nie myślała, że to ten z internetu drań! Powiedział, że tatą Wojtka jest, wykonał ukłonu gest. Zaproponował, że zawiezie ją do niego, bo syn jest chory. Dziewczynka nie podejrzewała nic złego... Pedofil zachował pozory... Bez problemu do jego samochodu wsiadła... Chciała powiadomić o tym mamę, lecz bateria w telefonie jej "padła"... Ania była zdziwiona, bo Wojtek mówił gdzie mieszka, a w całkiem inne miejsce ją wiózł ten nieznajomy koleżka... Na początku się trochę przestraszyła, lecz po jego zapewnieniach się szybko uspokoiła. Zatrzymali się w końcu przy małej chatce w lesie. Do środka ją zaprosił jakiś facet w dresie! Zaprowadził ją do ciemnego pokoju bez okien... Patrzyła na niego nie ufnym już wzrokiem! Miał zawołać Wojtka, lecz nie spieszyło mu się do tego, dziewczynka zaczęła przeczuwać, że stanie się coś złego...! Na klucz zamknął drzwi... Zmarszczył złośliwie brwi... Możecie sami przeczuć, co dalej się stało... Nie opiszę tej orgii, bo to by za bardzo bolało...!!! Po tym całym zajściu odwiózł ją do domu... Ona ze strachu, wstydu, nie powiedziała nic nikomu... Napisany: 2006-06-03 Dodano: 2006-06-03 17:25:49 Ten wiersz przeczytano 609 razy Oddanych głosów: 17 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej » Do obejrzenia "Złego dotyku" zachęciła mnie przede wszystkim obecność Josepha Gordona-Levitta w obsadzie. Po seansie mogę stwierdzić, że nie jest to jedyny powód, dla którego warto się z tym filmem zapoznać. Przedstawiona w nim historia jest kontrowersyjna, problematyczna i po prostu ciekawa. Dwóch nastolatków – Bryan Lackey (Brady Corbet) i Neil McCormick (Joseph Gordon-Levitt) – to zupełne przeciwieństwa. Pierwszy jest wycofaną, nieśmiałą, małomówną ofermą, która cierpi z powodu luk pamięci i tłumaczy to rzekomym uprowadzeniem przez kosmitów. Drugi chłopak to rozrywkowy, zbuntowany i mocno stuknięty ekstrawertyk, który w dodatku jest homoseksualistą i dorabia sobie jako męska prostytutka. Łączy ich jednak jedno – traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. Bryanowi, który już dawno został wywieziony do innego stanu przez nadopiekuńczą matkę, udało się wyprzeć przykre wspomnienia z pamięci. Nie zapomniał jednak nazwiska Neila i wiedząc, że jest on powiązany z tajemniczymi wydarzeniami z przeszłości, postanawia go odnaleźć. Z przykrością stwierdzam, że o ile wątek popadającego w coraz to większe tarapaty Neila jest bardzo interesujący, o tyle sceny z udziałem Corbeta ciągną się jak flaki z olejem. Przez to akcja niebezpiecznie zwalnia, a przejmująca historia zamienia się w usypiającą opowieść o najnudniejszym człowieku na Ziemi. Wielka szkoda. Na szczęście pozbawiony talentu Corbet to, moim zdaniem, jedyny, choć niebywale rażący i irytujący, minus filmu. Znacznie lepiej prezentuje nam się Gordon-Levitt. Uważam, że jest to jego najdojrzalsza i najbardziej ekspresyjna rola w karierze. Dostał duże pole do popisu i w pełni je wykorzystał. Trudno napisać cokolwiek o pozostałych aktorach, bo film skupia się wyłącznie na tych dwóch, kontrastujących ze sobą postaciach. I słusznie. Film pokazuje, jak szokujące doświadczenia sprzed kilku lat skrajnie wpłynęły na dalsze życie chłopców, ale w jakże odmienny sposób. Jeden miał wiele szczęścia, bo udało mu się zapomnieć, ale stał się zamkniętym w sobie, nisko funkcyjnym introwertykiem. Drugi, z pozoru sprawiający wrażenie pogodzonego z tym, co go spotkało, stopniowo popada w coraz to większe upodlenie, a w dodatku nie widzi w swoim postępowaniu niczego złego. "Zły dotyk" to z pewnością nie jest repertuar dla każdego, ale niewątpliwie zadowoli amatorów wstrząsających, dramatycznych historii oraz pełnych goryczy, smutku i cierpienia depresyjnych użytkowników uznało tę recenzję za pomocną (20 głosów). FilmMysterious Skin20041 godz. 47 min. {"rate": {"id":"106425","linkUrl":"/film/Z%C5%82y+dotyk-2004-106425","alt":"Zły dotyk","imgUrl":" nastoletnich chłopców usiłuje uporać się z przeżytą w dzieciństwie traumą. Więcej Mniej {"tv":"/film/Z%C5%82y+dotyk-2004-106425/tv","cinema":"/film/Z%C5%82y+dotyk-2004-106425/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Podobnie, jak wcześniejsze filmy niezależnego reżysera amerykańskiego, Gregga Arakiego, tak i ten obraz można określić mianem kontrowersyjnego i szokującego. Po raz kolejny autor rysuje tu portret "straconego pokolenia&" - skażonego złem, zagubionego i pozbawionego złudzeń. Tym razem Araki porusza głośny dziś problem wykorzystywaniaPodobnie, jak wcześniejsze filmy niezależnego reżysera amerykańskiego, Gregga Arakiego, tak i ten obraz można określić mianem kontrowersyjnego i szokującego. Po raz kolejny autor rysuje tu portret "straconego pokolenia&" - skażonego złem, zagubionego i pozbawionego złudzeń. Tym razem Araki porusza głośny dziś problem wykorzystywania seksualnego dzieci. Pokazuje, jak głęboki wpływ mają podobne doświadczenia na życie młodych ofiar. Bohater filmu jest Brian, nieudacznik wychowywany przez nadopiekuńczą matkę, wyparł z pamięci traumatyczne przeżycia. Dręczy go jednak luka we wspomnieniach, którą uznaje za skutek porwania przez kosmitów. Szukając rozwiązania próbuje odnaleźć Neila - chłopca, który pojawia się w jego snach, a który może być kluczem do rozwiązania zagadki "pięciu godzin". Po prawej stronie tylnego zderzaka samochodu Erica znajduje się naklejka albumu Metallici "St. Anger" (z oderwanym skrótem "St."). Album ten powstał dopiero w 2003 roku, zaś akcja filmu rozgrywa się w Neil znajduje się przy plaży Brighton grudniową nocą w 1991 roku szuka najbliższej stacji metra. Znaki na stacji to Q w żółtym kole i "diamentowe Q". Jednak linia "diamentowego Q" zaczęła działać od roku 2000. Do obejrzenia "Złego dotyku" zachęciła mnie przede wszystkim obecność Josepha Gordona-Levitta w obsadzie. Po seansie mogę stwierdzić, że nie jest to jedyny powód, dla którego warto się z tym filmem zapoznać. Przedstawiona w nim historia jest kontrowersyjna, problematyczna i po prostu ciekawa. Dwóch nastolatków – Bryan Lackey (Brady Corbet) i Neil ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 55% W tym też mogą być takie mniej typowe typu "Lolita", a także takie zupełnie nietypowe typu "Amerykańska dziewczyna", czyli o związkach, w których jedna z osób jest niepełnoletnia i mimo wszystko na tyle dorosła, że związek/romans dzieje się za ... więcej Na początku wydawał się trochę przeciętny, ale akcja narastała, zaciekawiała widza. Zmuszała go do myślenia, gdy oglądasz ten film przyswajasz przekaz i obraz tego filmu, ale jednocześnie kreujesz w głowie świat i zachowania ludzi z nimi związanych. Świetny film! Niektóre rzeczy z człowieka nie sposób wyjąć, a ... więcej Czasem dobrze obejrzeć taki film Jestem pod ogromnym wrażeniem gry aktorskiej głównego bohatera. To jak gra w tym filmie jest nie do opisania. Zarówno jako mały chłopiec jak i potem aktor grający starszego. Ciężki film ale warto zobaczyć polecam ...gdy mama Neila żegna się z nim, przed wyjazdem do NY i jest to dla niej moment, w którym jej dziecko nie jest już jej dzieckiem, albo może tak - nie jest dzieckiem, ten przełomowy moment w którym rodzic staje przed dorosłym już człowiekiem. Smutne jest to, że obawia się tego wielkiego ... więcej